«Ոտքի, Պերճ Զեյթունցյանն է գալիս…ապագայից»

Հայ անվանի արձակագիր, դրամատուրգ, հրապարակախոս, թարգմանիչ ՊԵՐՃ ԶԵՅԹՈՒՆՑՅԱՆԸ 75 տարեկան է:

«Զեյթունցյանի արձակը, պատմավեպերը խորին հետք թողեցին մեր գրականության մեջ, թատերգությունները չեն իջնում թատերական ազդագրերից, իր հրապարակախոսությամբ նա մատը մշտապես դնում է ազգային ցավի վրա, և նրա խոսքը օրենսդրի կարգավիճակ ունի»,- մեզ հետ զրույցում ասաց ՀԳՄ նախագահ Լևոն Անանյանը, նշելով նաև, որ Զեյթունցյանի անցած ճանապարհը հեշտ ու հաշտ չի եղել, նրա վրա հաճախ են քարեր շպրտել, բայց այդ քարերը, ի վերջո, վերադարձել են հակառակորդների վրա:
«Պերճ Զեյթունցյանն արդեն 60 տարի է իր ներկայությամբ զարդարում է մեր արդի գրականությունը: Իր բազմաշնորհ տաղանդով, իր ստեղծագործությամբ նա կամրջում է մեր ազգի անցյալը, ներկան ու ապագան,- հավելեց ՀԳՄ նախագահը և նշեց, որ Զեյթունցյան մտավորականը, գրողը, մարդն իրավունք է տալիս իր 75- ամյակի առթիվ ասելու. «Ոտքի, Պերճ Զեյթունցյանն է գալիս…ապագայից»:
Զեյթունցյանը ծնվել է Եգիպտոսի Ալեքսանդրիա քաղաքում: 1948-ին հայրենադարձվել է Հայաստան:
ՀԽՍՀ պետական մրցանակի կրկնակի դափնեկիր է, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ, Հռոմի հասարակական գիտությունների և արվեստների Տիբերինա ակադեմիայի թղթակից անդամ: Արժանացել է ՀՀ մշակույթի վաստակավոր գործչի, «Հայ արվեստի ասպետ», «Երևանի պատվավոր քաղաքացի» կոչումների:
Մի շարք գրքերի հեղինակ է` «Ամենատխուր մարդը», «20-րդ դարի լեգենդը», «Մեր թաղի ձայները» և այլն: Նրա պիեսները բեմադրվել են Երևանի տարբեր թատրոններում («Կանգ առ, երկրագունդ», «Ոտքի, դատարանն է գալիս», «Մի նայիր հայելուն»…): «Հայֆիլմ» կինոստուդիան նրա սցենարով նկարահանել է «Երևանյան օրերի խրոնիկա» ֆիլմը:
Պերճ Զեյթունցյանի «ԱՍԱԼԱ-ի դատը Փարիզում» սցենարի հիման վրա 2014-ին բեմ կբարձրանա նոր ներկայացում:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ